Gençken özenir, günlükler alır yazardım bir şeyler. Yürümedi. Her seferinde unuttum gitti. O kadar çok şey geçiyordu ki kafamdan, oturup yazarken yoruluyordum. İyisi mi dinleyecek birileri bulup anlatmaktı hikayeleri. Ne kadar da boldu be kardeşim o zaman dinleyecek insan. Hepimiz birbirimizi dinlerdik. Ne anlatırsa anlatsın.
Toplum mu değişti yoksa biz mi yaşlandık mı bilmiyorum. Ama artık çok zor.
Bir yandan da doluyor doluyor, anlatmak istiyorsun…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder